Als wethouder van de Gemeente Medemblik is Harry Nederpelt voor velen een bekende verschijning in de gemeentelijke politiek en media. De redactie van You medemblik is nieuwsgierig naar de mens achter de politicus: “Ik schep plezier in het werken met cijfers én mensen.”

Woensdagmiddag 18.00 uur. Tussen het avondeten met zijn gezin en een commissievergadering later die avond vindt Harry Nederpelt in zijn drukke agenda een gaatje voor het interview met You medemblik. Gekleed in een casual spijkerbroek met overhemd verschijnt hij op kantoor. In alle rust vertelt hij over wie hij is, wat hem heeft gevormd en wat hij zijn kinderen graag wil meegeven.

Familiemens

44 jaar geleden wordt Harry, als zoon van een bloementeler, geboren in Wognum. Vandaag de dag woont hij met zijn vrouw, twee dochters (17 en 14 jaar) en zoon (12 jaar) op twee kilometer afstand van zijn geboortehuis. Tussen die twee huizen in woont zijn zus met haar gezin. En dat vindt hij prettig. Harry: “Ik ben een echte familieman. Zo drink ik elke zondagmorgen om acht uur, als de rest van het gezin nog slaapt, met mijn vader koffie en praten we bij. Dat deed mijn opa ook, toen mijn zus en ik nog in het ouderlijk huis woonden. Toen zelfs nóg vroeger, om half 8 al”, vervolgt hij met een glimlach, “Ik weet nog goed hoe ik als klein jochie ‘s ochtends de zware voordeur voor opa openmaakte. Vaak nam hij iets lekkers voor ons mee. Dat zijn fijne herinneringen.”

Inzichten

Als kind in een ondernemersgezin leert Harry al snel wat aanpakken is. “Er was altijd wel iets te doen en dan hielp je mee. Daar stond je niet bij stil, dat deed je gewoon.” Na de middelbare school studeert Harry af aan de HEAO in Alkmaar. Met het diploma op zak komt hij terecht bij de ING in de hoofdstad. Harry: “Mijn tijd bij de ING heb ik als heel plezierig ervaren. Het heeft me gevormd en me geleerd waar mijn hart ligt, namelijk bij het werken met cijfers én mensen. Een inzicht dat van grote invloed is geweest op latere keuzes in mijn leven.” Een andere bepalende gebeurtenis in het leven van Harry is de ontmoeting met zijn vrouw Tanja. In Nibbixwoud, in de voormalige Cupido-bar, loopt hij haar tegen het lijf. “Ze is net als ik ‘echte’ Westfriese, afkomstig uit Blokker. Tanja is heel belangrijk in mijn leven. Ze is mijn grote steun. Wij werkten beiden vijf dagen, maar bij de geboorte van elk kind is zij één dag minder gaan werken in het belang van het gezin. Nu de jongste behoorlijk zelfstandig is, is zij weer meer gaan werken. Zij is actief met jongeren en werkt in de jeugdhulpverlening.

Wethouder word je niet zomaar, daarvoor is de steun van je partner een must. Voordat ik wethouder werd, heeft zij haar steun voor deze job nadrukkelijk uitgesproken. Als ze dat niet gedaan had, was ik de uitdaging niet aangegaan. Gelukkig kan ze zichzelf goed vermaken, als ik er even niet ben.”

Speeltuintjes

Het zijn de speeltuintjes in Wognum die uiteindelijk maken dat Harry in de gemeentepolitiek terecht komt. Als jonge vader van een peuter valt het hem op dat deze er niet zo florissant bijliggen. Hij besluit er iets aan te doen en komt zo in contact met Gemeente Wognum. “Voor ik het wist, werd ik er door gegrepen en raakte ik betrokken”, vertelt Harry enthousiast, “Zodoende kwam ik dertien jaar geleden uiteindelijk terecht in de gemeenteraad namens het CDA.” De keus voor deze partij is voor hem een logische: “Ik kom uit een echt ‘CDA-nest’. Ik ben katholiek opgevoed en was als kind misdienaar. Maar vooral de sfeer binnen de partij, de prettige manier waarop de mensen met elkaar omgaan, maakt dat ik me er thuis voel.” De politiek blijkt hem in het bloed te zitten en uiteindelijk wordt hij, zeven jaar later, benoemd tot wethouder van Economische Zaken, Financiën en Sociaal domein, waarbij op dit moment het zwaartepunt vooral ligt op Duurzaamheid, Economie en Cultuur.

Frisse blik

Net als de rest van Nederland heeft ook huize Nederpelt te maken gehad met de ‘intelligente lockdown’. “Ook al was de aanleiding natuurlijk niet leuk, toch heb ik de periode als prettig ervaren. Ik vond het fijn om extra tijd met mijn gezin te kunnen doorbrengen. Het hebben van goede Wifi, tablets en andere apparatuur is in zo’n situatie belangrijk. Op die manier konden de kinderen bijvoorbeeld niet alleen contact houden met school, maar ook met vrienden en vriendinnen. En ik kon gewoon vergaderen. Politiek heb ik me de afgelopen jaren hard gemaakt voor glasvezel. Mijn gezin en ik hebben meer dan ooit het grote belang ervan ervaren.” Harry ervaart de afgelopen periode als heel leerzaam. Want hoe handig de digitale wijze van communiceren de afgelopen maanden ook was, toch heeft het een keerzijde. Harry: “Ik kwam erachter dat alleen digitaal communiceren niet genoeg is. Ik miste echt de fysieke aanwezigheid van de mensen met wie ik sprak. Het is de persoonlijke interactie, het contact op de werkvloer of waar dan ook, dat zorgt voor het cement tussen mensen en binnen teams.” De afgelopen maanden heeft de wethouder telefonisch veel bedrijven gesproken. “Ik wilde weten hoe het met de ondernemers ging, naar ze luisteren. Die betrokkenheid vind ik erg belangrijk, dan weet je wat er leeft. Wat ik door deze gesprekken ben gaan beseffen, is dat bedrijven beschikken over veel informatie. Zo sprak ik bijvoorbeeld een bedrijf met handelsbetrekkingen in China. Zij vertelden me dingen waarover je niet in de krant kunt lezen. Die kennis is heel waardevol.”

Agenda vrijmaken

“Vriendschap speelt een belangrijke rol in mijn leven. Ik heb een kleine, maar hechte vriendengroep. Eens per week probeer ik met een vriend naar een klimhal te gaan, meestal die in Amsterdam. Voordat ik mijn vrouw leerde kennen, ging ik regelmatig met vrienden op vakantie naar Frankrijk om daar rotswanden te beklimmen. Wat me aanspreekt in de sport, is het vooruit denken en het steeds opnieuw opzoeken en verleggen van je grenzen.” Vrije tijd is voor de wethouder een schaars begrip. De schaarse tijd die hij heeft, besteedt hij dan ook het liefst aan zijn gezin en familie. “Dat zijn vaak niet van die lange momenten, maar toch heel waardevolle. Zo probeer ik altijd als mijn kinderen naar bed gaan, nog even bij ze langs te gaan. Ook probeer ik de bijzondere momenten met ze te pakken. Zo gaat mijn zoon, als afsluiting van de basisschool, kamperen met zijn klas. Het samen opzetten van zijn tentje wil ik echt niet missen, daar maak ik mijn agenda voor vrij. Mijn kinderen zijn belangrijk voor me. De belangrijkste waarde die ik ze graag meegeef, is vertrouwen. Hiermee bedoel ik niet alleen vertrouwen in jezelf, maar ook in de ander. Als ouder is het belangrijk om kinderen het vertrouwen en de ruimte te geven om zelf dingen te ontdekken en – heel leerzaam – fouten te maken. Vertrouwen geven is vertrouwen krijgen, in meerdere opzichten.”