EXPANSIEDRIFT IN CANADA!
Eind jaren ’70 was het voor agrarische zonen moeilijk om een bedrijf over te nemen. Canada was toen het beloofde land. Vanuit Medemblik vertrok boerenzoon Jan Schoutsen naar Caistor Center in Ontario, Canada.
Jan Schoutsen woonde samen met zijn ouders, vier broers en vier zusjes op de Brakehoeve aan de Brakeweg. Na het behalen van de middelbare landbouwschool werkte Jan volledig mee in het bedrijf. Maar een eigen bedrijf beginnen was moeilijk, met de dure landprijzen, de bouw van een nieuwe stal en concurrentie van zijn broers. Deze factoren zetten Jan aan om eens in Canada te kijken.
Een neef van vaderskant was makelaar en woonde daar. Hij toonde Jan diverse boerderijen, waarvan er één erg aantrekkelijk was. Redelijk modern, met de mogelijkheid tot verdere expansie en met twee huizen erbij. Na al het benodigde regelwerk in Nederland vertrok Jan eind 1980. Broer Nico kwam later met zijn gezin.
Saamhorigheid en burenhulp
Alle begin is moeilijk, ook voor Jan indertijd. Gelukkig verleende de vorige eigenaar veel hulp. Toch waren de eerste jaren niet gemakkelijk. Door de Engelse taal, de lange en koude winters en -niet te vergeten – de grote afstanden. In de winter van 1999-2000 behaalde Jan de krant: door zware sneeuwval was het staldak ingestort. saamhorigheid en burenhulp staan in Canada hoog in het vaandel; van alle kanten werd er hulp aangeboden, van onderdak voor de koeien tot al het voer dat nodig was.
Nichtje uit Honduras
De eerder genoemde neef had een schoonzus uit Honduras, die op haar beurt een nichtje op bezoek had. Tijdens een gezellige familieavond was Jan samen met diverse andere gasten uitgenodigd. Toentertijd was Jan nog niet in het bezit van een auto, dus hij ging op de fiets naar het feestje, één uur heen en één uur terug! En dat op de lange onverlichte binnenwegen – soms bestaande uit modder en grind – van Canada… Maar het was niet voor niets: het nichtje Judith Mendoza uit Honduras trouwde in 1983 met Jan! Samen brachten zij vijf kinderen groot, maar helaas geen bedrijfsopvolger.
Vanaf 2003 leidt Jan het bedrijf alleen. Broer Nico keerde terug naar Nederland. In 2005 werd het bedrijf verkocht om 25 kilometer verder een nieuwe onderneming te beginnen in de vorm van een geitenhouderij. Afgelopen jaar zijn de geiten vertrokken en is Jan volledig overgegaan op akkerbouw. Het ontbreekt hem niet aan expansiedrift, zo mag gesteld worden: momenteel bewerkt hij 200 hectaren.
Even op de fiets gaat niet
Bij het nieuwe bedrijf hoort een grote, een écht grote vijver. Hierin wordt ’s zomers gezwommen en ’s winters geschaatst. Jan was in Medemblik een fervent schaatser, heeft diverse schaatswedstrijden gewonnen op natuurijs en reed diverse toertochten, zoals naar Opperdoes, Twisk en Oostwoud. Paardrijden was ook één van zijn hobby’s. Dit heeft hij in Canada volgehouden totdat de kinderen niet meer thuis woonden.
Jan is volledig Canadees geworden. Terugkeer naar Medemblik zit er niet meer in. Alhoewel hij het fijn vindt als er Nederlanders op visite komen. Dan kan hij weer even Hollands praten en jeugdherinneringen ophalen. Even op de fiets springen en een rondje rijden is hier lastig vanwege het ontbreken van fietspaden. Op de grote weg fietsen is ook niet alles; dit mist Jan nog wel eens. Verder is hij gelukkig met zijn vrouw en gezin in Binbrook.
