Dit nummer was de soundtrack van de film 06-05 van regisseur Theo van Gogh. Na zijn moord in de vroege ochtend van 2 november 2004, werd ‘Broad Daylight’ ineens wereldberoemd in Nederland. Ik weet niet of er een direct verband is met deze gruwelijke nodeloze daad, ik weet ook niet of Theo bij velen zo geliefd was, maar het feit dat Appelsientje dit nummer ging gebruiken voor hun reclame (en het daarom continu te horen was op radio en tv) hielp zeker. Iedereen herkent dit nummer nu al na een paar seconden. Toch merk ik dat de maker van dit nummer, Gabriel Rios, nauwelijks bekend is in Nederland.
Hij is een Puerto Ricaan die woont in Gent, heeft een paar albums achter
zijn naam staan, is een soort sekssymbool in België en heeft een vriendin die een bekend model is. Drie jaar na die moord ontmoette ik Gabriel in Gent voor muziekblad OOR. Het blad wilde een reportage van wel vijf of zes pagina’s dus fotografeerde ik hem gedurende de dag bij een gitaarbouwer, bij Alexander-techniek, op een biljart, met en zonder kleren, in een opslagruimte van een museum, op straat, onderweg in de auto en tijdens het avondeten. Al die tijd bleef niet zijn overduidelijke schoonheid hangen, zijn zorgvuldige woordkeuze of zijn geweldige gastheerschap.
Nee, het waren de momenten dat ik hem gedurende die dag, in mijn ooghoeken, stil voor zich uit had zien kijken. Een gevoelige en serieuze, jonge vent. Zowel naar binnen als naar buiten gekeerd. Enorm boeiend.
De foto is genomen op de bovenste verdieping van de oude bibliotheek in Gent die toen nog een bouwval leek. We hadden veel gesproken, gefotografeerd en aan het eind hing Gabriel nog even lekker over de rand voor zich uit te staren. Deze foto hangt tot 8 december in het POP-UP Fotomuseum Expoost aan de Rode Steen in Hoorn.